فراورده-نفتی

چرا اخذ ایزو 10370- فرآورده های نفتی مهم است؟

ایزو 10370 چیست؟

استاندارد مذکور چه کاربردی دارد؟

جهت اخذ ایزو 10370 بایستی چه کرد؟

ایزو 10370 چیست؟

در بررسی اخذ ایزو 10370- فرآورده های نفتی ، ابتدا باید اطلاعاتی در حوزه استاندارد مذکور داشته باشیم.

ایزو 10370 در حوزه فرآورده های نفتی – تعیین باقیمانده کربن – روش میکرو می باشد.

این استاندارد در سال 2014 منتشر شد .

البته در سال 2020 بازنگری روی آن انجام گرفت ولی تغییری حاصل نشد.

بنابراین ورژن 2014 قابل اجرا باقی ماند.

کمیته مسئول این سند ISO/TC 28، فرآورده های نفتی و روان کننده ها است.

این ویرایش دوم و جایگزین نسخه اول می شود (ISO 10370:1993)

این استاندارد اقدام به ، به روز رسانی در مورد سوخت های مرجع و مواد شیمیایی کرده .

همچنین در این استاندارد:

نتایج یک مطالعه بین آزمایشگاهی انجام شده توسط موسسه انرژی در انگلستان بر روی روش 10 درصد حجمی باقیمانده تقطیر برای تقطیرهای میانی با استفاده از ویال های 4 میلی لیتری و واحدهای تقطیر خودکار، گنجانده شده است.

از طرفی دارای ISO 10370:1993/Cor1:1996 است.

نکته مهم در اجرای استاندارد که در سازمان جهانی ایزو نیز به آن اشاره شده است به شرح زیر است:

استفاده از این استاندارد بین المللی ممکن است شامل مواد، عملیات و تجهیزات خطرناک باشد.

هدف از این استاندارد بین المللی رسیدگی به تمام مشکلات ایمنی مرتبط با استفاده از آن نیست.

این مسئولیت استفاده کننده از این استاندارد بین المللی است که اقدامات ایمنی و بهداشتی مناسب را ایجاد کند و اعمال محدودیت های نظارتی را قبل از استفاده تعیین کند.

الزامات اجرایی ایزو 10370

این استاندارد بین المللی روشی را برای تعیین مقدار باقیمانده کربن، در محدوده 0.10 % (m/m) تا 30.0 % (m/m) که پس از تبخیر و پیرولیز فرآورده های نفتی در شرایط مشخص باقی می ماند، مشخص می کند.

البته باید در نظر گرفت:

مقدار باقیمانده کربن به عنوان تقریبی از تمایل فرآورده های نفتی برای تشکیل رسوبات کربنی تحت شرایط تخریب مشابه عمل می کند.

همچنین ممکن است در ارزیابی تمایلات نسبی کربن سازی محصولات در همان کلاس مفید باشد.

برای این مورد باید در تفسیر نتایج دقت کرد.

این استاندارد بین‌المللی همچنین برای فرآورده‌های نفتی که اساساً از مواد تقطیر تشکیل شده‌اند و ممکن است باقیمانده کربن کمتر از 0.10 % (m/m) ایجاد کنند، قابل اجرا است.

روی چنین موادی، باقیمانده تقطیر 10% (V/V) با روشی که در 7.3.1 و 7.3.2 قبل از تجزیه و تحلیل توضیح داده شده است، تهیه می شود.

استانداردهای تخصصی مرتبط با ایزو 10370

سازمان جهانی ایزو برای تدوین هر استاندارد به استانداردهای مرتبط با آن نیز توجه می کند .

  • [1] ISO 6615، فرآورده های نفتی – تعیین باقیمانده کربن – روش کنرادسون
  • [2] ISO 6245، فرآورده های نفتی – تعیین خاکستر
  • [3] ISO 13759، فرآورده های نفتی – تعیین آلکیل نیترات در سوخت های دیزل – روش طیف سنجی
  • [4] تعیین باقیمانده کربن – روش میکرو، مرجع گزارش پژوهشی موسسه انرژی IP398 – محصولات نفتی 2008
  • [5] ISO 4259، فرآورده های نفتی – تعیین و کاربرد داده های دقیق در رابطه با روش های آزمایش

و…

از استاندارد های مرتبط با ایزو 10370 می باشند.

استانداردهای عمومی مرتبط با 10370

برخی استانداردهای عمومی در حوزه اجرای ایزو 10370 شامل موارد زیر است:

اخذ ایزو 10370

جهت مشاوره و اخذ انواع استاندارد ایزو مانند ایزو 10370 با کارشناسان ماهران باتاب فردا در تماس باشید.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *