ایمنی و HSE در کار با پرتوهای یونساز

ایمنی و HSE در کار با پرتوهای یونساز چگونه است؟

پرتوهای یونساز چه مضراتی برای بدن دارند؟

چه مشاغلی با چنین خطراتی روبه روست؟

پرتوهای یونساز و مضرات ایمنی و بهداشتی

در بررسی ایمنی و HSE در کار با پرتوهای یونساز، ابتدا باید بدانیم که اثرات این پرتوها روی موجودات زنده دو نوع است:

صدمات حاد یا زودرس:

این صدمات هنگامی به وجود می آید که پرتوگیری به مقدار زیاد و در مدت زمانی کوتاه انجام شود.

در این حالت دوره کمون کوتاه است و اثرات ممكن است بعد از چند ساعت تا چند هفته بروز کند.

این نوع صدمات بیشتر در حوادث ناشی از کار با مواد رادیواکتیو (حادثهه چرنوبیل) و یا درانفجارات اتمی (هیروشیما، ناکازاکی) ممكن است ایجاد شود.

صدمات دیررس یا مزمن:

اثرات دیررس پرتوها سال ها بعد از پرتوگیری ممكن است ظاهر شوند و ممكن است در نتیجه یك پرتوگیری حاد در گذشته و یا پرتوگیری مزمن در طول سال های متمادی به وجود آیند.

این صدمات را می توان به دو دسته صدمات سوماتیك و ژنتیك تقسیم بندی نمود.

عموما این صدمات براثر کار مداوم در مناطق رادیواکتیو دار ایجاد میگردند.

مانند پرسنل رادیولوژی که در زمانی طولانی درگیر کار با این پرتوها هستند( البته درصورت عدم رعایت نکات ایمنی).

صدمات سوماتیك در خود فرد بروز میکند مانند :

بیماری پوستی

سرطان

کاتاراکت

صدمات ژنتیکی در نسل های بعدی فرد بروز پیدا میکنند مانند:

قطع تولید اسپرم

اثر بر روی تخمدان فرد

ایجاد موتاسیون در ژن ها

نکات ایمنی در مقابل پرتوهای یونساز

باید تلاش شود تا دوز کمتری از پرتوها در بدن فرد وارد گردد.

استفاده از لباس های مناسب

عدم قرارگرفتن در محیط های آلوده در مدت طولانی

و….

قطعا پرتوهای یونساز میتوانند اثرات مخرب بسیاری داشته باشند.

تحقیقات انجام شده نتیجه داده است که برای صدمات قطعی ممكن است بتوان دوزی را به عنوان دوز مجاز پیش بینی نمود.

ولی در رابطه با بروز صدمات احتمالی، خصوصا صدمات ژنتیكی نمی توان حد آستانه ای را تعریف کرد.

با توجه به مسائل فوق الذکر حداکثر دوز مجاز پرتوگیری در ارتباط با افرادی که به اقتضای شغل خود در معرض می باشند 5 رم در سال یا 100 میلی رم در هفته در نظر گرفته می شود.